Gida batek arrisku-egoerak identifikatzeko kontuan hartu beharreko alderdi garrantzitsuenak adierazten ditu
Adin batetik aurrera urteak betetzeak handitu egiten du pertsona gehienak babestuta sentitzen diren familia eta lagunen zirkulua gero eta txikiagoa izateko probabilitatea. Hainbeste aldiz aipatutako bizi-legeak, denboraren poderioz eta bere ondorioekin identifikatua, elkarreraginak murrizteko joera du eta nahi ez den bakardade-egoeran erortzeko arriskua areagotzen du.
Adinekoen kasuan, gizarte-zerbitzuetarako erronka bat da bakarrik horrela nahi duelako eta konpainiarik eza eguneroko amesgaizto gisa sentitzen duelako ezberdintzea. Lotsa eta eskura dituzten baliabideak ez ezagutzea dira pertsona horiek konponbidea lortzeko gainditu behar dituzten oztopoetako bi.
Arazo hau ‘Zahartzean bakardadea antzematea. Gida bat’ lanaren atzean dago, Regina Martínez psikologo eta gerontologoak Adinekoen Lagunen Bakardadearen Behatokirako egindakoak. Gida, ‘Bakardadea fenomeno konplexu gisa’ bildumaren bigarren bolumena, gure arreta eta ekintza detekziora bideratzeko tresna bat da, sarreran azaltzen dutenez. Tresna praktikoa, azken batean, lehen mailako arretako profesionalei (gizarte-zerbitzuak eta osasuna) eta hurbileko beste eragile batzuei zuzendua.
Argitalpenak gogorarazten du adineko pertsonaren inguruan esku hartzen duten lehen mailako agenteak funtsezkoak direla nahi ez den bakardadea pairatzeko arrisku-egoerak identifikatzeko. Izan ere, Adinekoen Lagunek berak, gizarte-isolamenduaren aurka borrokatzen duen boluntariotza-erakundeak, adierazi du erakundean parte hartzen dutenen % 60k gizarte-zerbitzuetako zentroetan, egoitzetan eta telelaguntzan lan egiten duten profesionalek emandako estekari esker egiten dutela.
Bost urrats
Gidak bost kapitulu ditu, egileak nahi ez den bakardadea detektatzeko funtsezkotzat jotzen dituen eta fenomenoaren konplexutasunari erantzun nahi dioten bost urratsekin bat datozenak.
- Onartzea: profesionalen begiradaren atentzioa balioesten da bakardade-egoerak identifikatzeko, eta esku-hartzearen zirkuituan detekzioak duen eginkizuna argitzen da.
- Ulertzea: bakardadearekin lotutako kontzeptu nagusiak adierazten dira, fenomenoa kokatzeko eta abiapuntu komunak izateko glosario bat aurkezten da, bai eta kasuistika-eredu erraz bat ere, harreman eta psikologia parametroen arabera.
- Kontuan hartzea: gure testuinguru soziokulturalean bakardadeari lotuta dauden subjektibotasunari, aniztasunari eta estigmari buruzko gogoeta egiten da. Nahi gabeko bakardadea pairatzeko arrisku-faktore nagusiak eta ebidentzia zientifikoarekiko lotura ere azaltzen dira.
- Ikertzea: bakardadearen adierazpen errealak eta egunerokoak jorratzen dira, baita beste komunikazio-alderdi batzuk ere. Bestalde, elkarrizketa gidatzeko tresna bat eskaintzen da, detekzio-ariketaren emaitza ebaluatzeko eredu bat.
- Jardutea: erantzun bat sortzean kontuan hartu beharreko printzipio batzuk aurkezten dira, pertsonan eta ahalduntzean oinarritutako arreta kontuan hartuta, aldaketa-ibilbide pertsonalizatua eratzeko.
Fenomenoa hain da anitza, ezen, gidan azpimarratzen denez, ez baitago formula magiko edo magistralik, pertsonari arreta eman behar zaio, erdigunean jarri, bere lehentasunetarako, bizitzaren historiarako, egoerarako eta bizi-proiekturako ibilbide egokiena eratzeko.
