Hala uste du herritarren % 92,9k, Bakardadeen Behatokiaren inkesta baten arabera
Ez da gauza bera bakarrik egotea eta bakarrik sentitzea. Aditza aldatzeak zera adierazten du: konpainiarik gabeko espazio batean egotearen eta une zoriontsuak zein tristeak partekatzeko lagunak eta senideak izatea ezinezkoa denean sortzen den asegabetasun-sentimenduaren arteko aldea. Arazo horrek gero eta pertsona gehiagori eragiten die, izaki sozial garen aldetik, haien bizi-kalitatea nola ahultzen den ikusten dutenei.
Bakardadeak ezagutzea horiei aurre egiteko lehen urratsa delaren premisarekin, Nahi Gabeko Bakardadeen Behatokiak Espainian bizi diren 16 eta 74 urte bitarteko 411 pertsonari inkesta egin die fenomeno horri buruz duten iritzia jakiteko. Pertsona batzuk bakarrik sentitzearen arrazoi nagusiaz galdetuta, gehienek gertuko familiarik ez izatea eta adinekoa izatea adierazi dute. Bakarrik bizitzea, abandonatua izatea, lagunik ez izatea edo gaixotasunik edo desgaitasunik izatea dira aipatzen diren beste arrazoi batzuk.
Bildutako datuek askotan lotsaren ondorioz ezkutuan dagoen errealitatea argitzen dute. Horrela, inkestatuen % 10,9k nahi gabeko bakardadea sentitu du maiz edo oso maiz azken urtean eta % 8k azken hilabetean. Deigarriagoa da inguruan bakardadea jasan dezakeen norbait ezagutzen duten pertsonen kopurua: %70. Izan ere, % 90ek uste dute denok erori gaitezkeela arazo honetan gure bizitzako uneren batean. Emakumeak eta gazteak dira nahi gabe bakarrik sentitu direla gehien onartzen dutenak; adinekoek, aldiz, garrantzi handiagoa ematen diote arazoari.
Lehentasuna duen gaia
Datu horien arabera, nahi gabeko bakardadea lehen mailako gizarte-arazoa da, eta % 92,9 ados dago horrekin. Lau pertsonatik batek uste du gaur egun dauden bi gizarte-arazo nagusietako bat dela, langabeziarekin edo desberdintasunarekin batera. Hala ere, eztabaida publikoan duten presentzia urrun dago ekonomiarekin zerikusia duten gaiekin alderatuz; horregatik, arreta handiagoa eskatzen dute politikaren eta komunikabideen partez. Alde horretatik, iritzia eskatu zitzaien pertsonen % 72k baino gehiagok dio nahi ez den bakardadearen aurka borrokatzea lehentasunezko kontua izan behar dela administrazio publikoentzat.
Gobernu ezberdinei eskatu arren, iritzia eman duten pertsonek uste dute guztion zeregina dela nahi ez den bakardadearen aurka borrokatzea. Ia heren batek dio horri aurre egiten laguntzen duten ekintzak egiten dituela, eta hirutik biri gustatuko litzaieke inguruko pertsonak hain bakarrik senti ez daitezen laguntzea. Emakumeak dira konpainia egiteko jarrera handiena dutenak (% 72,4) gizonekin alderatuz (% 60).
